Osteopathie kan ook veel betekenen voor de zwangere vrouw. De osteopaat gaat op dezelfde wijze te werk als bij een niet-zwangere vrouw. De osteopaat zal beginnen met een anamnese om dan het onderzoek en de behandeling te laten volgen. De behandeling begint meestal bij het bekken van de zwangere vrouw. In de loop van de zwangerschap zal een houdingsverandering plaatsvinden ter hoogte van de volgende overgangszones in het gehele lichaam: schedel-nek, nek-borst en onderrug-bekken.
Klachten ten gevolge van houdingsverandering en druk op organen kunnen zijn:
- Rug- en bekkenklachten
- Uitstralende pijn in de ledematen
- Veneuze congestie in het kleine bekken met als gevolg oedeem, spataderen, aambeien
- Hoofdpijn
- Kortademigheid
- Spijsverteringsklachten
- Verhoogde druk op de blaas wat vaker urineren betekent, maar ook een gedaalde circulatie met als gevolg een grotere kans op infecties
- Refluxklachten
In de praktijk onderzoekt de osteopaat altijd het bekken, de ribben, het borstbeen en de nek. Als één van die zones in zijn mobiliteit beperkt raakt, vermindert het comfort van de vrouw enorm en is behandelen belangrijk.
Door te behandelen wordt het welzijn van de zwangere vrouw niet alleen verhoogd maar wordt ook meer ruimte voor de baby gemaakt.
HoofdpijnKortademigheidSpijsverteringsklachtenVerhoogde druk op de blaas wat vaker urineren betekent, maar ook een gedaalde circulatie met als gevolg een grotere kans op infecties